M. Es'ad Coşan / M. Es'ad Coşan (Rh.a) Külliyatından

Lutf ile cûd eyle yâ Rab

Münâcât*

Yazının diğer dillerdeki çevirileri

Hz. Ebubekir (Radıyallâhü Anh)

Lutf ile cûd eyle yâ Rab, bana kim, hayrım kalîl.
Müflisim gerçek, kapına geldim işte ya Celîl!

Pek büyük olsa da zenbim, afvedip ört suçlarım;
Bir garîp, avare, müznib kulunum, gayet zelîl.

Benden isyan ve unutmak, peş peşe nice hata;
Senden ise fazl u ikram bunca ihsân-ı cezîl.

Der içim; Yâ Rab! Günahım sayısızdır, kum gibi;
Bunları sen afvedip geç, eyleyip safh-ı cemîl.

Nola halim, yâ İlâhî! Etmedim salih amel,
Bed işim pek çoktur amma, taat azığım kalîl.

Her çeşit emrazı def et; hâcetim eyle reva,
Şâfi Sensin, hasta kalbim; derman ister bu alîl.

Yakmasın nâr-ı cehennem ben kulunu, nitekim:
Yanmadı “Yâ nâru kûnî berden” emriyle Halîl.

Şâfi Sensin, kâfi Sensin, her mühim işte bana,
Rabbim oldun, hasbim ol hem, seni edindim vekîl.

Kenz-i fazlı ver bana kim, bahşı çok Vehhâbsın;
Gönlümün ver her murâdın, yolda ol bana delîl.

Bir ulu mülkü bağışla, korkudan kurtar bizi;
Rabbimiz! Mahşerde kadı Sen, nidâcın Cebrail

Nerde Mûsâ, nerde İsâ, nerde Yahyâ, nerde Nuh?
Suçlusun Sıddîyk mâdem, tevbe et, Mevlâm Celîl.

Türkçesi: Prof. Dr. Mahmud Esad Coşan (Rh.a)


*Başmakaleler 4: İdeal Yol, İstanbul: Server İletişim, 2016, s. 149.

Şiir “Lutf ile cûd eyle yâ Rab” Hz. Ebubekir (Radıyallâhü Anh)